ΑΒΥΣΣΟΙ

Ό Κόσμος . . . Είναι τόσο βαθύς . . .
Ό Πόνος . . . Πού γεννάει τά ποιήματα . . .
Πώς νά γεννήσεις άν δέν πονέσεις . . .

Άν δέ γνωρίσεις . . .
Άν δέ βυθιστείς
στά πιό μεγάλα βάθη . . .
Τίποτα δέν είναι αυτοδημιούργητο . . .
Τίποτα δέν ανήκει αιώνια στό δημιουργό του . . .
Ό χορός τής Αβύσσου . . .
Θυμάσε τί έλεγε εκείνος;
Ό μυθικός Ζαρατούστρα;
Ό πρόδρομος τού Υπερανθρώπου;
”Πρέπει νά έχεις τήν Άβυσσο μέσα σου
γιά νά γεννήσεις ένα Αστέρι πού χορεύει”
Έχουμε Άβυσσο μέσα μας.
Τήν αγαπούμε καί τήν πολεμούμε.
Τήν ερωτευόμαστε καί τή μισούμε.
Γιά νά μπορούν οί άνθρωποι
Τόσο επιπόλαια
Νά μετρούν τ’ Αστέρια
Σάν νά μετρούν τίς πληγές μας
Πού τίς περνούν γιά τριαντάφυλλα.
Γιατί στέκονται μακρυά καί τίς κοιτούν.
Έμαθαν νά τίς βλέπουν
Μά όχι καί νά τίς νιώθουν . . .