Σ αγαπώ,δέν μπορώ
τίποτ' άλλο νά πώ
πιό βαθύ,πιό απλό
πιό μεγάλο.
Μπρός στά πόδια σου εδώ
μέ λαχτάρα σκορπώ
τόν πολύφυλλο ανθό
τής ζωής μου.
Ω!Μελίσσι μου!πιές
άπ' αυτόν τίς γλυκές,
τίς αγνές ευωδιές
τής ψυχής μου!
Τά δυό χέρια μου,νά!
στά προσφέρω δετά
γιά νά γύρεις γλυκά
τό κεφάλι,
κι ή καρδιά μου σκιρτά
κι όλο ζήλεια ζητά
νά σού γίνει ώς αυτά
προσκεφάλι.!
Καί γιά στρώμα,Καλέ
πάρε όλην εμέ
σβήστη φλόγα σ' εμέ
τής φωτιάς σου,
ενώ δίπλα σου εγώ
τή ζωή θ' αγρικώ
νά κυλάει στό ρυθμό
τής καρδιάς σου. . .
Σ αγαπώ,τί μπορώ
Ακριβέ νά σου πώ
πιό βαθύ,πιό απλό,
πιό μεγάλο;
Υπέροχοι στίχοι!
ΑπάντησηΔιαγραφή