σε ρυθμό ιλίγγου,
σαν μέδουσα πού στροβιλίζεται
Για τούτο μπορούμε και χορεύουμε . . .
Μαθαίνουμε ν’ ακολουθούμε το Ρυθμό
πού γεννά ή Κίνηση
πού ζοωποιεί
και διατηρεί τη Ζωή
σ’ ένα λεπτό όριο
μιάς δίψας για Καταστροφή
και ολοκλήρωση . . .
Πάνω σε τούτη την πέτρα
πού στοβιλίζεται και τρέχει
γεννιούνται Όνειρα αθάνατα
και θύελλες
Φωτιές άσβεστες κι ανόητες βεβαιότητες . . .
Γεννιούνται Ψυχές πού σπουδάζουν το Χάος
καί διψάνε για Φώς
πού χορεύει
πού ξυπνάει το Χορό
μ’ ένα ευαίσθητο σύνορο
ανάμεσα στην αέναη Κίνηση
και την Ακινησία . . .
Γύρω από τούτη τη Φλόγα
πού τρέχει ακολουθώντας
το Πάν
χορεύει ή πέτρινη
Στιγμή πού μας θρέφει
ακολουθώντας το πεπρωμένο της τελείωσης . . .
Ολόκληρη ή Αιωνιότητα είναι Χορός και Ταξίδι . . .
Χορεύει το Σύμπαν ακολουθώντας το Άγνωστο
πού κρατάει το Ρυθμό
κι αναπνέει
και κινείται Αιώνια
γεννώντας άπειρες Μορφές
ακολουθώντας μια Αιώνια Πορεία
κι αδιαφορώντας . . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται αμέσως!