ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΣΑΝ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΗ

Είναι κάτι μές απ΄το αδιάφθορο Φώς

Κάτι ΄άπ’ τους πολύ μακρινούς χρόνους

Πού διαγράφεται πολύ καθαρά

Σ’ απροσδιόριστο χρόνο.

Είναι ή πνοή της πνοής

Πού ονειρεύεται

Και ταξιδεύει . . .

Στη ρωγμή πού σχηματίζεται

Στην άκρη του Χρόνου ,ταξιδεύει

Στο απροσδόκητο . . .

Για τις λίγες στιγμές πού συζητούσα με τ’ άστρα . . .

Για τον Κόσμο πού διαγράφεται ανάμεσα σε όνειρα . . .

Για τά τραγούδια πού ξυπνούν

Άπ’ το βάθος τις Ψυχής .