του ανεμου ψιθυρισμα
τραγουδι μισο
που περναει αδιορατο
Βαθυα σιωπη
στης αβυσσου την εκσταση
λογια χιλιοειπωμενα
διαπερνουν τους αιωνες
Το βαθος της νυχτας
σα μια δινη οδηγει
την οργισμενη αληθεια
ως τ αστρα.
Το βαθος του κοσμου
ανεξερευνητο μενει
παρα τ ολεθριο καλεσμα
της δημιουργιας.
Βαθυ το φως
που αιθεροντυνει το νου
Βαθυα η αυγη
που γλυκουφαινει τη μερα
Βαθυα η απειρη Σκεψη
που ταξιδευει σ αδιαβατους
κι ισως ακομη αδημιουργητους δρομους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται αμέσως!